۳ اسفند زادروز پروفسور محمود حسابی

دانشمند، فیزیکدان، پژوهشگر، نویسنده، موسس بسیاری از سازمان‌های عمده و ملقب به پدر فیزیک ایران پروفسور حسابی در دانشگاه سوربن فرانسه، در رشته فیزیک به تحصیل و تحقیق پرداخت و در سال ۱۹۲۷ دانشنامه دکترای فیزیک، با ارائه رساله‌ای تحت عنوان ‌‌«حساسیت سلول‌های فتوالکتریک‌‌» با درجه عالی دریافت کرد.
  برخی او را تنها شاگرد ایرانی آلبرت اینشتین می‌دانند. حسابی در دانشگاه پرينستون آمريکا تحت نظر اینشتين، فرضياتی درباره ‌‌«بی‏نهايت بودن ذرات‌‌» و ‌‌«عبور نور از مجاورت ماده‌‌» ارائه کرد. او با اندوخته‌ای از دانش روز و كسب مدارج عالی تحصيلی و علمی در چندين رشته مهندسی و مطالعات جامع در علوم پايه به‌عنوان نخستين فردی كه در ايران دارای دكترای فيزيك بود، به كشور بازگشت. 
بی‏‌شک می‌توان پروفسور حسابی را اولين پايه‏‌گذار انرژی اتمی ايران دانست. وی علاوه بر زبان فارسی، به چهار زبان زنده دنيا مانند عربی، فرانسوی، انگليسی و آلمانی نیز تسلط داشت و هم‏چنين در تحقيقات علمی خود از زبان‏‌های سانسکريت، لاتين، يونانی، پهلوی (زبان ايرانيان باستان) اوستايی، ترکی، ايتاليايی و روسی استفاده می‌کرد. 
نشان ‌‌«اوفيسيه دولالژيون دونور‌‌» و هم‏چنين نشان ‌‌«كوماندور دولالژيون دونور‌‌»، بزرگ‏ترين نشان‏‌های فرانسه، به وی اهدا شده است. او از سوی جامعه علمی جهان به ‏عنوان ‌‌«مرد اول علمی جهان‌‌» در سال ۱۹۹۰ برگزيده و در كنگره ۶۰ سال فيزيك ايران در سال ۱۳۶۶ نیز ملقب به ‌‌«پدر فيزيك ايران‌‌» شد.
 وی آثار علمی و اجتماعی فراوانی از خود به جا نهاده است که از آن جمله: تاسیس دانشگاه تهران به فرمان رضاشاه، تاسیس دانشکده فنی، تاسیس موسسه ژئوفیزیک، تاسیس مدارس عشایری، تاسیس سازمان انرژی اتمی، تاسیس سازمان هواشناسی، تاسیس رصدخانه جدید، تاسیس فرهنگستان زبان، تاسیس موسسه استاندارد، تاسیس انجمن موسیقی، تاسیس رادیولوژی، تاسیس نقشه‌برداری و بسیاری خدمات  دیگر. 
همچنین تالیفات زیادی در زمینه‌های علمی، فرهنگی، فیزیک و زبان داشته است. او نابغه‌ای کم مانند بود که عمرش در راه خدمات به ایران و جهان گذشت.
 پروفسور حسابی که در سال ۱۲۸۱ در تهران به دنیا آمده بود سرانجام در بيمارستان دانشگاه ژنو به هنگام معالجات قلبی، در ۹۰ سالگی‌ درگذشت و بنا به‌خواسته خودش، در آرامگاه خانوادگی در شهر دانشگاهی تفرش به‌خاک سپرده شد.