1616
فلاحت‌پیشه: احیای برجام نیازمند تعریف واقع‌گرایانه است
رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی با بیان این‌که احیای برجام نیازمند ارائه تعریف واقع‌گرایانه ازآن است، گفت: «این همانی» بایدن و ترامپ به سود صهیونیست‌ها، مرتجعین منطقه و نومحافظه‌کاران آمریکایی است که سعی می‌کنند فضای مناسبات ایران و آمریکا در دوران جنگ سرد باقی بماند.
«حشمت‌الله فلاحت‌پیشه» در گفت‌وگو با ایرنا، با اشاره به پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا گفت: اگر ایران و آمریکا بخواهند توافق هسته‌ای را احیا کنند، باید از آن یک تعریف واقع‌گرایانه ارائه دهند. برجام برای هر دو طرف، یک توافق کامل و ایده‌آل نبود اما در شرایط واقع‌گرایانه و حساسی به دست آمد و به این دلیل که در میز مذاکرات هم ایران و هم آمریکا حضور داشتند، یک توافق بی‌سابقه محسوب می‌شود. وی با بیان این‌که با ریاست جمهوری ترامپ شرایط دیگری در بر روند اجرای برجام حاکم شد، اظهار داشت: آمریکایی‌ها ابتدا می‌خواستند ایران از این توافق خارج شود اما ایران این کار را نکرد و واشنگتن خود از برجام خارج شد. این در حالی است که اگر ترامپ رای نمی‌آورد و رئیس‌جمهور نمی‌شد، برجام اکنون به نیمه سالیان اجرای خود رسیده بود و بخش اعظمی از این توافق اجرایی شده بود.
این تحلیل‌گر مسائل سیاست خارجی ادامه داد: ۹۴۸ تحریم از ۱۲۴۸ تحریم در دوران اوباما به واسطه برجام لغو شده بود و روند به گونه‌ای بود که مابقی تحریم‌ها هم لغو می‌شدند اما با آمدن ترامپ، ورق برگشت.
فلاحت‌پیشه با اشاره به برخی از انتقادات مطرح شده به برجام از سوی مخالفان و منتقدان دولت تصریح کرد: مخالفان دولت انتقادات و ایرادات زیادی به برجام وارد می‌کنند اما نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است که منتقدان آمریکایی برجام هم به دولت وقت آمریکا انتقاد می‌کردند و می‌گفتند با این توافق، امتیازات زیادی به ایران دادید و سر آمریکا کلاه گذاشته شد. یکی از مهمترین انتقادات‌شان هم آن بود که ایران تنها کشوری است که بدون جنگ و تغییر رژیم، از فصل هفتم منشور ملل متحد با گرفتن امتیازات خوبی خارج شد.
وی با تاکید بر این‌که احیای برجام در راستای منافع ملی است اما سرنوشت آن را باید از سرنوشت مذاکره با آمریکا جدا کرد، خاطرنشان کرد: برجام و آینده آن ممکن است با دو مسئله مورد تهدید قرار بگیرد؛ یکی این‌که گروهی احساس می‌کنند پیروزی بایدن و بازگشت احتمالی آمریکا به ضرر آنها است و می‌تواند بر سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ اثر بگذارد و دیگر آنکه وحدت سیاست خارجی از بین برود و ما شاهد دو رویکرد در سیاست خارجی شویم و این‌که هر دولتی بخواهد هر جور خواست، نسبت به موضوع هسته‌ای عمل کند.
«حشمت‌الله فلاحت‌پیشه» در گفت‌وگو با ایرنا، با اشاره به پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا گفت: اگر ایران و آمریکا بخواهند توافق هسته‌ای را احیا کنند، باید از آن یک تعریف واقع‌گرایانه ارائه دهند. برجام برای هر دو طرف، یک توافق کامل و ایده‌آل نبود اما در شرایط واقع‌گرایانه و حساسی به دست آمد و به این دلیل که در میز مذاکرات هم ایران و هم آمریکا حضور داشتند، یک توافق بی‌سابقه محسوب می‌شود. وی با بیان این‌که با ریاست جمهوری ترامپ شرایط دیگری در بر روند اجرای برجام حاکم شد، اظهار داشت: آمریکایی‌ها ابتدا می‌خواستند ایران از این توافق خارج شود اما ایران این کار را نکرد و واشنگتن خود از برجام خارج شد. این در حالی است که اگر ترامپ رای نمی‌آورد و رئیس‌جمهور نمی‌شد، برجام اکنون به نیمه سالیان اجرای خود رسیده بود و بخش اعظمی از این توافق اجرایی شده بود.
این تحلیل‌گر مسائل سیاست خارجی ادامه داد: ۹۴۸ تحریم از ۱۲۴۸ تحریم در دوران اوباما به واسطه برجام لغو شده بود و روند به گونه‌ای بود که مابقی تحریم‌ها هم لغو می‌شدند اما با آمدن ترامپ، ورق برگشت.
فلاحت‌پیشه با اشاره به برخی از انتقادات مطرح شده به برجام از سوی مخالفان و منتقدان دولت تصریح کرد: مخالفان دولت انتقادات و ایرادات زیادی به برجام وارد می‌کنند اما نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است که منتقدان آمریکایی برجام هم به دولت وقت آمریکا انتقاد می‌کردند و می‌گفتند با این توافق، امتیازات زیادی به ایران دادید و سر آمریکا کلاه گذاشته شد. یکی از مهمترین انتقادات‌شان هم آن بود که ایران تنها کشوری است که بدون جنگ و تغییر رژیم، از فصل هفتم منشور ملل متحد با گرفتن امتیازات خوبی خارج شد.
وی با تاکید بر این‌که احیای برجام در راستای منافع ملی است اما سرنوشت آن را باید از سرنوشت مذاکره با آمریکا جدا کرد، خاطرنشان کرد: برجام و آینده آن ممکن است با دو مسئله مورد تهدید قرار بگیرد؛ یکی این‌که گروهی احساس می‌کنند پیروزی بایدن و بازگشت احتمالی آمریکا به ضرر آنها است و می‌تواند بر سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ اثر بگذارد و دیگر آنکه وحدت سیاست خارجی از بین برود و ما شاهد دو رویکرد در سیاست خارجی شویم و این‌که هر دولتی بخواهد هر جور خواست، نسبت به موضوع هسته‌ای عمل کند.