۶۰ درصدی‌ها به صحنه می‌آیند!!

 گویی از سر لطف الهی و شاید هم از سر تقدیر بود که چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری به دور دوم کشیده شود. حالا و با کشیده شدن انتخابات به دور دوم فرصتی برای تحریم کنندگان ایده انتخابات  خصوصا (ذیحقان محروم) و  دست رد خوردگان بر سینه‌ها، زنان و هزاران لایه‌های اجتماعی محروم دیگر، پدید آمده است که با حضور میلیونی و واقعی خود،اعتراض خود را نشان دهند. به این ترتیب ۶۰درصد و میلیونها‌ نفر یا همان (اکثریت خاموشی) که در دور اول از شرکت در انتخابات خودداری کردند، بنا دارند که در دور دوم شرکت کنند. تصمیم بی‌لذتی که می‌توانست با حضور معنی‌دار مردم در دور اول، بساط پوششی‌ها و زنبیلی‌ها را یک بار دیگر و شاید برای همیشه، جمع کند.اگر چه مشارکت و یا عدم مشارکت در انتخابات در همه جای دنیا می‌تواند تاثیری در مشروعیت سیستم غالب ایجاد کند، اما تفاوتی ندارد که منتخب انتخابات یک رای بیاورد و یا اینکه تمام واجدین شرایط به او رای دهند.!
اما تفاوت در روایت ها و رویکردها و نوع انتخاب‌هاست. تفاوت در این است که:
آن یک گلیم خویش بدر می‌برد ز موج/
وین جهد می‌کند که بگیرد غریق را!!
در مرحله اول انتخابات مردم به نامزدهای پوششی و زنبیلی “نه” گفتند، پوششی‌ها هم بعد از  تحمیل هزینه گزاف به بیت‌المال در شرایطی که در تخم چشم مردم نگاه کردند و قویا می‌گفتند که می‌مانیم، از ترس شکست سنگین به دلیل عدم استقبال مردم فهیم از برنامه های پوپولیستی و ناکارآمدیشان، فرار را بر قرار ترجیح دادند.
به واقع، آنها با همه تفکرت مخصوص به خود، اراده ملی و صرف فعل (خواستن) را برای تغییر وضع موجود و استقرار عقلانیت را درک کردند. لذا برای مصونیت از رسوایی بیشتر، ترجیح دادند که نمانند و چون آنها در قضاوت‌های تاریخی نتوانستند درست در مقابل تاریخ قرار گیرند.
انتخابات جمعه ۱۵ تیر ماه صرفا رقابت بین دو نامزد انتخاباتی نیست، بلکه رفراندومی به منظور حرکت در منظومه عقلانیت و تدبیر و آینده روشنی است که جناب خاتمی، دکتر ظریف، دکتر طیب‌نیا و دکتر پزشکیان به ملت شریف پیشنهاد داده‌اند.
بیایید برای ساختن فردایی بهتر و بهبود شرایط زیست اجتماعی مردم ایران به سرنوشت و تقدیری که لطف الهی در مسیرمان قرار داده است، احترام بگذاریم. و جان کلام آنکه:
خدا آن ملتی را سروری داد/
 که تقدیرش به دست خویش بنوشت!!