پزشکیان؛ منادی نگرش اصلاحی و مشارکت مدنی
محمدرضا چمن نژادیان (فعال فرهنگی و مدنی)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2441
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


بازگشت به زمین سیاست به واسطه‌ خودانتقادی تعامل

محمدحسن علایی(جامعه‌شناس)

اینجا ایران است و دموکراسی برای ما گران تمام می شود؛  اما توجه داشته باشیم، خواست عاجل آن نه تنها به ثمر نمی‌نشیند که ما را چندین و چند گام به عقب می‌راند. چندان که هم تجارب دو انقلاب مشروطه و ۵۷ و هم وقایع دهه ۸۰ مؤید آن هستند. امروز نیز اگر چه ایرانیان سودای تحقق دموکراسی را در سر می‌پرورانند ولی از روش نیل به آن هنوز هم چندان نمی‌دانند و چندان هم از تاریخ عبرت نمیگیرند؛ و اما؛ می‌رسیم به موسم نابهنگام انتخابات ریاست جمهوری و بازار نه چندان پر رونق آن در این روزهای منتهی به ۸ تیر، روز انتخابات!
نفس برگزاری انتخابات ولو کم/بی‌اثر از منظر برخی ها؛ به زعم نگارنده و پاره‌ای اصحاب نظر در مسیر دموکراسی خواهی واجد ارزش هست و چنین نیست که با گذر از آن بتوان به نحوی کم هزینه به زمین سیاست بازگشت. لذا به عنوان یک جامعه‌شناس نمی‌توان و نباید در باب آن سکوت اتخاذ کرد و مخاطبان را در وادی تذبذب و تردید و حتی یأس و بی کنشی عافیت‌طلبانه رها کرد. از منظر گفتمان وفاق نیز نزدیک کردن لبه‌های شکاف‌های اجتماعی واجد ارزش است حال باید پرسید آیا چگونه می‌شود از فرصت انتخابات جاری برای نیل به پاره‌ای از اهداف گفتمان وفاق و نیز فراهم آوردن بستر گفتگو و تعاملات اجتماعی سود جست؟
جریانات مختلف اگر از بازاندیشی در باب تجارب و شکست‌ها و پیروزی‌های خویش سرباز زنند مثل سابق در به همان پاشنه خواهد چرخید و توفیقی برای ملت حاصل نخواهد شد اما اگر تندروان هر یک از جریان‌ها وظیفه ملی، دینی و اخلاقی خود را در این بازاندیشی قلمداد کنند این بی‌تردید بر آینده‌ی پرمخاطره‌ی ایران راه باریکی خواهد گشود ولو احتیاج به آهستگی و پیوستگی داشته باشد. اساسا برای طی طریق در مسیر تحول‌خواهی ثمربخش در کشورهایی مشابه ایران ما، آهستگی و پیوستگی یکی از شروط اساسی‌ست.
در پایان این جستار کوتاه، پیشنهاد می‌کنم جریانات مختلف درس‌هایی که از اشتباهات خود گرفته‌اند را صادقانه با مردم در میان بگذارند تا خود عامل به فضیلت‌هایی باشند که تحقق آن را در دیگری و جریان رقیب چشم دارند؛ باشد که حقیر به عنوان کوچکترین عضو سپهر فرهنگی کشور عزیزمان ایران بتواند گامی کوچک برای فراخواندن همه‌ی جریانات به خودانتقادی تعامل جو برداشته و در دعوت ایشان به زمین سیاست توفیقاتی ولو اندک حاصل نماید. به امید ایرانی سرافراز و سرشار از حیات و بالندگی برای همه ایرانیان...