ورزش، برنامه‌هفتم و کاندیداها

تبلیغات کاندیداهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری  و برنامه‌‌های انها به تدریج نقل محافل مختلف می‌شود؛ کاندیداهایی که حلقه مشترک برنامه‌‌های آنها برای بر عهده گرفتن سکان قوه مجریه اجرای برنامه هفتم توسعه کشور است؛ همان برنامه ای که در ابتدا حتی یک کلمه هم از ورزش در آن گنجانده نشده بود!
مردادماه سال گذشته بود که کیومرث هاشمی وزیر جدید وزارت ورزش و جوانان با اذعان به نبود هیچ حکمی در خصوص ورزش در پیش نویس برنامه هفتم توسعه از تلاش و رایزنی با مجلس شورای اسلامی برای توجه به مقوله ورزش خبر داد؛ امری که ظاهرا سه ماه بعد به نتیجه رسید و احمد راستینه سخنگوی وقت کمیسیون فرهنگی  از اختصاص ۲۷ صدم درصد از مالیات بر ارزش افزوده به ورزش(  ۶۰ درصد سهم وزارت ورزش و جوانان و ۴۰ درصد  سهم ورزش دانش آموزی) خبر داد.
حال که همین یک حکم دیرهنگام و با رایزنی وزارت ورزش و جوانان  به برنامه هفتم اضافه شده است، جا دارد کاندیدهای ریاست جمهوری به صورت شفاف برنامه‌‌های خود را برای توسعه بنیادین ورزش کشور بیان کنند؛ جایی که جامعه آماری چند میلیونی را در دل خود دارد.
بر پایه آمار فدراسیون پزشکی ورزشی در کل کشور به طور رسمی ۴ میلیون نفر ورزشکار هستند و به باور ناظران آمارهای غیر رسمی دست کم دو برابر این عدد است بنابراین با چنین طیف وسیعی از مخاطب رییس جمهور بعدی بایستی از همین الان برنامه‌ها و رویکرد خود را در این زمینه بیان کند.
آیا این افراد قائل به این پیش زمینه متقن که ورزش می‌تواندوموتور محرکه جامعه به سمت شادابی و توسعه باشد، قائل هستند؟ نگاه آنها به ورزش صرفا ارسال پیام تبریک  به دنبال قهرمانی‌‌های ریز و درشت ورزشکاران و تیم‌‌های ورزشی خواهد بود؟چه برنامه ای برای تکمیل پروژه‌‌های نیمه تمام ورزشی با بار میلیاردی چند ده هزار میلیاردی دارند؟ رویکرد آنها برای مقابل با فساد در ورزش چگونه خواهد بود؟ برای توسعه ورزش همگانی و ارتقای سطح سلامت عموم از طریق ورزش چه برنامه راهبردی و عملیاتی دارند؟ برای تقویت اقتصاد ورزش چه خواهند کرد؟
قطعا انتظار جامعه ورزشی کشور از فردی که در راس بالاترین دستگاه اجرایی کشور قرار می‌گیرد این است که با فاصله گرفتن از نگاه روزمرگی و دلخوش کردن به موفقیت‌‌های مقطعی و سینوسی ورزشی، برنامه دقیق و عملیاتی در این بخش داشته باشد.
نمی توان داعیه ریاست جمهوری داشت و پدیده ورزش را که در هر حالی بخشی عمده ای از فضای رسانه ای و مجازی را تحت الشعاع قرار می‌دهد، نادیده گرفت.
توجه به ورزش صرفا به برگزاری مراسم تجلیل از قهرمانان محدود نمی‌شود گرچه این مهم نیز کار ارزشمندی است، اما باید دید کدام کاندیدا به ورزش بها می‌دهد و نگاه کلان او به این امر چه خواهد بود؟
در پیش نویس برنامه هفتم خبری از ورزش نبود، امیدواریم پیش از انتخابات، کاندیدها تکلیف ورزش را در دولت مد نظر خود مشخص کنند!